Anawangin... Alanganin...

Nakasanayan na naming magkakaibigan na kada summer e dapat may bagong beach kaming pupuntahan na bago sa aming paningin. At dahil sa inaasahang pagkakataon na isa aming kaibigan ay aalis patungo sa ibang bansa ay pinaaga namin ito.

Naka-schedule na aming pagpunta sa aming destinasyon kanina dapat ala-1 ng madaling araw sabado, marso 12. Sa hindi inaasahang pagkakataon e biglang bumungad sa amin ang balitang nagka-tsunami ang sa Japan dakong alas-2 ng hapon, Marso 11.

Pero noong una ay mukhang hindi patitinag ang mtitigas na mukha ng mga kaibigan ko at tuloy pa rin daw kami.

Ito pa ang mga pamatay na bawat:

"natatakot ka ba?yung totoo?ayaw mu na ba tumuloy?kc c jen natatakot na...dapat ang motto..."patay kung patay"...hahaha"

"Hahaha ndi nmn.. Keri nmn nten dba? Asan ba un iba?"

Meron din naman natakot pero may kasamang tawa pa,

"wag n nga tau muna pumunta anawangin.. ntkot din ako... hahahah... ngaun q lng nalaman kc kakausap ko lng din c harold sa celpon.. panu anu na???? hahahaha!!!"

"Huo hwag n lng nga.. Ayusin n lng nten next week un anawangin.. Lecheng tsunami yan.. Nakausap q c harold ayaw nya tumuloy at ayaw nya na umabsent.."

At ito ang pinakamatinding banat sa lahat,

"gusto patayin ni harold ang tsunami!!!! hahaha gow"

Nang dahil sa tsunami hindi kami natuloy mahirap na kahit wala sa pacific coast ang pupuntahan namin maige na yung nakakasiguro. Pero sa susunod sa sabado hindi na talaga papaawat ang mga kaibigan ko may magdadala n nga ng comforter e. Sana hindi na maging ALANGANIN ang pagpunta namin sa ANAWANGIN.