Maliit Man Mapasaya Ka Sana

Gusto ko lang ibahagi ang ilang nilalaman ng liham na natanggap namin galing sa aming tiyahin na kapatid ng nanay ko. Binasa ko ito sa pamamagitan ng aking telepono habang papasok sa opisina. Hindi ko napigilan ang sarili ko na maluha ng kaunti habang binabasa ko ang liham.

Hi Pink & Saints,

Finally, I am getting around to that email that I had told you I would send. It’s been busy all around hence it took me this long to sit down & write it.

So here it is…

As you know I have been doing mission work since I was 20& for a time Gold also wanted to join as a missionary but Nanay told her,“one is enough!” And Gold, the good girl that she was, followed what Nanay said. God bless her!

Surely Nanay was the Lord’s way of telling Gold that He has other plans for her that is different from His plan for me.

Anyway, when she had it by her, she would hand me something for the mission, I believe unbeknownst to Santos. I think that was her way of continuing on, in her little way, to be part of a mission.

Your (including Annie’s) posts remind me so much of Gold& the times when we were together & they bring tear to my eyes. Not because I am sad, it’s just because I miss her, too. Even as I am writing this, I have to stop to dry off the tears as I could not see the monitor. Ha! That is just to wade off tears that would also,,,need I say that?

Well, one of the main reasons I was going to write you is to ask you to also think about helping the mission work that I am doing. I don’t know how you will take this, but just in case, you find it in your heart & in your budget to help, this is my proposal.

I have been ministering to the young cancer patients & their parents at the PGH since 1998 & every Christmas, I organize a Christmas party with them (thanks to the different sponsors who have been helping regularly ---now this is it…I am asking you to be one of my sponsors….ha ha…did you see that coming?)

Pagkatapos kong mabasa ang liham na to. Hindi na ako nagdalawang isip na magbigay para sa batang patuloy na nakikipaglaban sa sakit na kanser. Mahirap magkasakit ng kanser sapagkat napagdaanan din ng aming pamilya na mawalan ng minamahal dahil sa sakit na yun.

Ako mismo nakita ko kung gaano kapursigo ang aking tiya na  tulungan ang mga batang ito sa abot nga kanyang makakaya.  Nang makita ko sila noon hindi mo makikita sa mga mukha nila na may iniinda silang karamdaman.

Masarap ang pakiramdam na nakakatulong ka sa iba, kapamilya mo man o hindi. Minsan natutunan ko sa sa sarili ko na basta kaya kong tumulong sa iba ay ibibigay ko ang tulong mapa-pinansyal na aspeto man ito o hindi.

Tumulong ng bukal sa kalooban ng hindi humihingi ng kapalit at 'wag isumbat sa natulungan mo na may utang na loob sila sa iyo.

Sa pagtulong ko sa ilang mga bata sana magbigay ng ngiti sa kanilang mga labi ang kanila matatanggap. Kahit gaano man kahirap ang kanilang pinagdadaan alam kong hindi sila nawawalan ng tiwala at pananalig sa Maykapal.

Kung nais nyo din makatulong sa abot ng inyong makakaya,

You can refer them to the website – channelofhope.org – to see this particular ministry with young cancer patients,

Might you be interested, you can deposit the donations to:

Channel of Hope Foundation, Inc.

USD Account No. 8154-0066-06

BPI Bicutan Branch

Dona Soledad Ave., Better Living Subd.

Paranaque City

SWIFT: BOPIPHMM

Paramdam...

Kakwekwento ko lang sa mga kaibigan ko tungkol sayo noong Huwebes ng gabi, hindi ko inaasahang na sasagot ka sa tawag ng isip at puso ko. (wow may ganun...lol) 

Sabi ko pa naman hindi ako naniniwala sa long distance relationship kaya hindi ko tinuloy ang balak ko sayo noong nasa Pinas pa ako. Pero sa bawat sagot mo sa mga palitan ng mensahe kahapon sa FB, mukhang magbabago ang papanaw ko sa LDR thing na sinasabi.

Sa palitan namin ng mensahe kahapon nabanggit nya sa akin na nagbabalak din sya pumunta ng ibang bansa at nabanggit nya din na "madami pa syang priorities aside from lovelife." Ooopppsss nagcrack ang puso ko. :(  

Ang tanging sagot ko na lng ay "Ingat at maraming mag-aantay sau!hehehe." 

Pero ng sumagot ka Isa sa mga tumatak sa isip ko sa mga mensahe mo kahapon ay "bakit aantayin mo ba ako?(messages in between) malay mo tayo pala."

May mga ilang palitan pa ng mensahe ang naganap. Mukhang maganda naman ang pinatunguhan. Sana lang maging maayos ang lahat. Siguro uumpisahan ko na ang dati kong hindi natapos kahit nasa bayan ako ni Merli.

Isang Buwan

Sadyang napakabilis ng panahon, biruin nyo nga naman naka-isang buwan na pala ang payatot dito sa bayan ni Merli. Isang buwan ng umaatikabong bakbakan at pakikipagsapalaran sa buhay (yown o aksyon star).

Gaya ng karamihan isa lang ang pakay ko sa pagpunta dito, ang makapaghanap ng maayos na trabaho at sweldo. Kahit malayo sa pamilya titiisin na lang makatulong lang sa kanila. (emo mode!)

At malapit na ito malapit na malapit na...Konting hinga na lang at mapapasaakin ka na. :) 

Salamat na lang din sa mga kaibigan at bagong kaibigan na tumutulong sa akin para mapagtagumpayan ako sa balak ko dito.

Sya nga pala i had my first haircut dito sa bayan ni Merli.

Bad Trip

Kapag bad trip ako madami akong naiisip gustong gawin...pumunta sa malayong lugar (pero wala akong pera pero ngayon nag-iipon na), matulog (pero may gisingan nmn), kumain (pero hnd tumataba), atbp., just to divert my attention on somethings na hindi ako makakasakit ng tao sa paligid ko o sa sarili ko emotionally or physically. Kaya i've learned how to hold my temper.

Recently because of the pressure that happened to me from work stuffs to personal life I've decided to do this...

Nagpasemikalbo, having 1cm na kapal ng buhok ang tinira. maraming nagtanong kung bakit ako nagpakalbo. I just answered "for a new look".

Next time i'm planning to have pierce or tattoo i guess to any part of my body. Pero naalala ko takot nga pala ako sa karayom.hehehe...

We'll see kung anong susunod kong gagawin kapag badtrip ako.